مروری بر سیاست های تمرکززدایی از کلانشهر تهران در دوران پس از انقلاب اسلامی (1357 تا کنون)

وجود انواع صرفه های اقتصادی و امکانات مختلف اجتماعی، خدماتی و رفاهی در کلانشهرها آن ها را به نقاط جاذب جمعیت تبدیل کرده است. در فقدان برنامه های کارآمد و به موقع و نبود ساختارهای سیاسی و اجرایی مناسب قادر است تا این پدیده طبیعی را به یک معضل در این نواحی تبدیل کند که به دنبال آن سایر نواحی نیز متاثر خواهند شد. یکی از مهمترین این معضلات، تمرکز نامناسب جمعیت و فعالیت در کلانشهرها است. در پژوهش حاضر که به شیوه توصیفی و بر اساس روش مطالعات کتابخانه ای انجام شده است به دنبال بررسی سیاست های مرتبط با تمرکززدایی از کلانشهر تهران در دوران پس از انقلاب اسلامی هستیم. مطالعات حاکی از آن است که اگرچه سیاست ها و اقدامات مختلف تاثیرات مثبتی بر تمرکززدایی از این کلانشهر داشتند اما معضل تمرکز غیرضروری جمعیت و فعالیت همچنان قابل مشاهده است.

کلیدواژه ها:

تمرکز ، تمرکززدایی ، سیاست ها و اقدامات تمرکززدایی ، کلانشهر تهران