استفاده از آنالیز حساسیت به منظور شناسایی تجهیزات بحرانی شبکه توزیع با درنظرگرفتن برنامه ریزی تعمیرات قابلیت اطمینان محور

رشد روزافزون جمعیت و به تبع آن گسترش بیش از پیش مناطق شهری، توزیع انرژی الکتریکی را با اهمیت تر و به هماننسبت مشکل تر ساخته است و تداوم انرژی رسانی و کیفیت مطلوب انرژی تحویلی درمناطق شهری با تراکم بار بالا بادشواری های خاص خود همراه شده است. از نتایج زیاد بودن تعداد قطعی ها، مشغول بودن نیروهای انسانی به اولویت ها جهترفع خاموشی ها است، لذا زمان کمتری جهت سرویس تجهیزات باقی خواهد ماند. با به تعویق افتادن سرویس تجهیزات، نرخخرابی تجهیزات معیوب زیاد شده و آمار خاموشی ها بالا خواهد رفت تا اینکه به نقطه بحران برسیم. داشتن یک برنامه یتعمیرات و نگهداری، سبب پیوسته تر شدن عملکرد سیستم قدرت و کمشدن خطر قطعی های برنامه ریزی نشده می شود.هدف اساسی این مقاله، دستیابی به یک روش تعمیر و نگهداری پیشگیرانه به منظور جلوگیری از ایجاد خرابی ها و خروج -های ناخواسته و بزرگ در شبکه است. به طور کلی در این مقاله با فرض محدودیت بودجه تعمیرات و نگهداری شبکه وهزینه بالای انرژی تامیننشده شبکه، روش تعمیر و نگهداری قابلیت اطمینان محور ارائه گردید. در این روش، در ابتدا یکآنالیز حساسیت روی نرخ خرابی تجهیزات شبکه توزیع صورت پذیرفت. نتیجه حاصل از این روش تجهیزات بحرانی را درشبکه معرفی می نماید. با مشخص شدن تجهیز بحرانی شبکه و لحاظ نمودن روشهای مختلف تعمیر و نگهداری پیشگیرانهدر شبکه، طرح بهینه تعمیراتی شبکه مشخص می گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دارایی ، برنامه ریزی تعمیرات ، قابلیت اطمینان ، تعمیرات قابلیت اطمینان محور