بررسی اندیشه های نوگرایی شهری دوره پهلوی اول

دوران پهلوی اول با تغییرات گسترده و از هم گسیختگی نظم پیشین همراه است. تحولات گسترده در نظام سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور تغییرات در شکل شهرها و نظام شهری را در پی دارد. سرآغاز تحولات در نظام شهری را از دوره سلطنت ناصر الدین شاه قاجار می بایست پیگیری کرد اما با پایان دوره قاجار و ورود به دوران تازه سرعت این تغییرات به طرز محسوسی افزایش می یابد. به نظر می رسد دلایل افزایش سرعت تحولات در آغاز دوران پهلوی بر دو امر استوار است: اول استبداد سیاسی و اقتدار گرایی ناشی از به قدرت رسیدن رضا شاه و دوم تحولات ناشی از نوگرایی و خواست جامعه برای تغییر و پیشرفت که بر نفی سنت ها و ارزش های سنتی به عنوان دلایل عقب ماندگی وموجبات حقارت ملی تکیه داشته است. همچنین به نظر می رسد در سال هایی یایانی این دوره و دوره های بعد از آن، افزایش تولید و درآمد حاصل از فروش نفت و افزایش جمعیت شهر ها به عنوان عوامل عمده، استمرار روند تحولات در نظام شهرسازی کشور را موجب می شوند.

کلیدواژه ها:

نوگرایی ، پهلوی اول ، اقتدار گرایی ، نئوکلاسیک ، شهرسازی مدرن بین الملل