جایگاه کیفیت فضا در مسکن ایرانی اسلامی و مقایسه آن با مسکن معاصر

در آثار بزرگ معماری، هنگامی که عمیق به آن ها می نگریم به عنوان ارزش های معنوی به شمار می روند، اما هنگامی که بدون توجه به متن و محتوا از آن تقلید صرف نماییم، این ارزش ها به مقابری برای دفن سبک های پرمفهوم گذشتگان ما بدل می شوند. در این مقاله به بررسی و تحلیل مفهوم فضا و کیفیت و چگونگی نمود آن در خانه های ایرانی اسلامی - پرداخته شده است. هدف ازاین مقاله زیر سوال بردن طراحی های معاصر نیست، بلکه خواسته شده تا از مفاهیم موجود در گذشته بهره گرفته شود و با استفاده از تکنولوژی های موجود در معماری معاصر، پیوندی معنادار بین گذشته و حال برقرار شود و نمودهای کیفیت فضا در گذشته در معماری امروز به کار برده شود. هدف از نگاشتن این مقاله، بررسی چیستی وچگونگی مسکن از دیدگاه اسلام و نقش آن در شکل گیری مسکن ایرانی اسلامی است و همچنین بررسی کیفیت های - فضایی و توجه به کرامت انسانی که دراین معماری مورد توجه بوده است، تا بتوان با استفاده از این مفاهیم در جسم و جان متحول و منفصل خانه های امروزی روحی تازه دمید. نهایتاً مفاهیمی چون حفظ حریم خصوصی خانواده، سادگی و بی پیرایگی در عین تنوع و انعطاف پذیری فضا، جهت ایجاد کیفیت فضایی مناسب در مسکن ایرانی اسلامی معرفی - گردید. روش پژوهش در این مقاله از نوع توصیفی تحلیلی، روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای با بهره گیری از - اسناد سخت و نرم و فرآیند اجرای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نوع کیفی می باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت فضایی ، مسکن ایرانی اسلامی ، مسکن معاصر