طراحی سیستم های آبرسانی در مناطق در حال احداث با استفاده از GIS با رویکرد کاهش مصرف انرژی ساختمان (مطالعه موردی در شهرستان بابل)

رشد جمعیت و به پیروی از آن رشد شهرها امری اجتناب ناپذیر است و اگر برای آن پیش بینی و برنامه ریزی مناسب انجام نشود، سبب بروز مشکلات فراوانی می گردد. یکی از این مشکلات، کمبود آب و همچنین استفاده از لوله کشی های قدیمی در بخش توسعه یافته شهر است، که باعث قطعی و کاهش فشار آب و در نتیجه سبب افزایش مصرف انرژی در آن مناطق می گردد. اگر برای طراحی شبکه آبرسانی مناطق در حال توسعه پیش بینی و برنامه ریزی های لازم انجام شود، و از ابتدا با دیدگاهی آینده نگرانه به مسئله توجه شود، سبب بروز مشکلاتی از این دست نمی گردد. بر این اساس در این مقاله با استفاده از اطلاعات مختلف GIS به پیش بینی میزان جمعیت یک منطقه در حال رشد اقدام می شود. سپس با توجه به تخمین به دست آمده راهکارهایی برای برنامه ریزی آب رسانی در آینده به منطقه مورد نظر پیشنهاد می گردد. با داشتن فشار مناسب آب در ساختمان، ادوات الکترومکانیکی آبرسانی ساختمان کمتر در مدار قرار گرفته و لذا مصرف انرژی کل ساختمان کاهش می یابد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده از GIS می تواند راهنمائی برای طراحی تاسیسات آبرسانی برای مناطق در حال توسعه در آینده باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم آب رسانی ، کاهش انرژی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی