ارزیابی واکنش گندم رقم(چمران) نسبت به تنش خشکی و شوری

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تنش شوری و خشکی بر جوانه زنی و پارامترهای رشد در گیاه گندم رقم (چمران) صورت گرفت. این آزمایش در شرایط آزمایشگاهی در مراحل اولیه ی رشد به صورت فاکتوریل کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گردید. تیمارهای آزمایش با استفاده از محلول کلرید سدریم به منظور القای تنش شوری و پلی اتیلن گلیکول به منظور القای تنش خشکی تهیه گردید که به ترتیب شامل تیمار شاهد(بدون کلرید سدیم)، پتانسیل اسمزی 150،75 و 200 میلی مولار و تیمار شاهد (بدون پلی اتیلن گلیکول) پتانسیل اسمزی 0/4-،0/8-، و 1/2- بار بود. نتایج نشان داد که تاثیر پتانسیل های اسمزی مختلف شوری و خشکی بر طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر ریشه چه وساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه نسبت به نمونه های شاهد معنی دار نبود(P≥0.05) تاثیر پتانسیل های اسمزی مختلف شوری و خشکی بر درصد جوانه زنی معنی دار نبود. هر دو پتانسیل اسمزی تاثیر معنی داری بر پارامتر های جوانه زنی نداشتند.

کلیدواژه ها:

خشکی ، شوری ، پلی اتیلن گلیکول ، کلرید سدیم ، گندم