بررسی خصوصیات کاربردی فلدسپات طلافر واقع در جنوب غرب بوئین زهرا با نگرشی بر کاربرد آن در صنایع کاشی و سرامیک

منطقه موردمطالعه در نیمه جنوبی ورقه یکصد هزار دانسفهان(خیارج) در بخش شمال غربی زون زمین ساختاری ایران مرکزی قرار دارد، واقع شده است. این محدوده در کوهپایه شمالی رامند، در 80 کیلومتری جنوب قزوین و 43 کیلومتری غرب بوئین زها واقع شده است که از جنوب به رشته کوههای رامند و روستاهای درویش آباد و پیروزآباد، از شمال به روستای بندسر و سجندر، از طرف غرب به روستای مراد بگلو و شنستق بالا و از طرف شرق به روستای ینگی کهریز و یزن می رسد. سنگ های منطقه مورد مطالعه را ردیف های ولکانیکی، پیرو کلاستیکی و رسوبی ائوسن با ارتفاع نسبتا زیادی تشکیل داده است. محدوده در شمال گسل حسن آباد واقع و از پشته های یکنواخت ریوداسینی و ایگنمبریتی توفی ائوسن و الیگوسن تشکیل شده است. فعالیت های آتشفشانی صورت گرفته در زمان الیگوسن، در محدوده طلافر، باعث ایجاد سنگ های گدازه ای آذرین و توفهای ریولیتی با بافت پورفیریتیک شده است. عملکردهای تکتونیکی و حرکت گسلهای منطقه باعث ایجاد آلتراسون های ضعیف تا متوسط از نوع آرژیلیک در ریولیت و توفهای ریولیتی منطقه شده است. با محلول های غنی از سلیس فلدسپارهای به کانی رسی تجزیه می شوند و با محلول های قلیایی، فلدسپارها به سریسیت تجزیه می شوند. میزان حضور عناصر در فلدسپات نقش بسزائی در خصوصیات فیزیکو مکانیکی فلدسپات ایجاد می کند و وضعیت کاربردی آنرا در صنایع مختلف تغییر می دهد.

کلیدواژه ها:

خصوصیات کاربردی ، دگرسانی آرژیلیک ، فلدسپات ، توفهای ریولیتی طلافر