بررسی ارتباط بین لپتین و میزان هورمون های آندروژنیک (تستوسترون، DHEA-s و DHT) در خانم های مقاوم به انسولین و مقایسه آن با افراد طبیعی

هورمون لپتین را می توان واسطه ای بین میزان تغذیه یا ذخایر انرژی بدن و هورمون های تولید مثلی دانست که انرژی لازم را برای فرآیندهای تولید مثل نرمال فراهم می کنند. در واقع لپتین اطلاعات مربوط به ذخیره چربی بدن و وضعیت انرژی را به هیپوتالاموس رسانده و منجر به تغییر در میزان مصرف غذا و تنظیم مصرف انرژی در جهت ثابت ماندن وزن بدن می گردد. مطالعات نشان داده است که انسولین به طور مستقیم و غیر مستقیم بر هیپوفیز اثر گذاشته و تولید آندروژنهای تخمدانی را تحریک می کند که به دنبال آن مقادیر بالای آندروژنها سبب جلوگیری ازتخمگذاری و نازائی می گردد. از خانم های مراجعه کننده به آزمایشگاه بر اساس درخواست پزشک جهت بررسی مقاومت به انسولین تعداد 60 نفر جهت گروه کنترل و 60 نفر جهت گروه تست انتخاب می شوند. از مراجعه کنندگان در حالت ناشتا خون گیری به عمل می آید و پارامترهای لپتینم، تستوسترون، DHEA-s و DHT را اندازه گیری کردیم. با تجزیه و تحلیل آماری داده ها به این نتیجه رسیدیم که میزان لپتین در افراد به انسولین افزایش یافته و متعاقب آن میزان آندروژن های تستوسترون، DHEA-s و DHT افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

لپتین ، مقاومت به انسولین ، هورمون های اندروژنیک