تاثیر نوع دانه بندی خاک در زمان رسیدن به تعادل سطح آب زیرزمینی در آزمایش پمپاژ

معمولا نتیجه پمپاژ در محدوده ای به وسعت شعاع تاثیر چاه پمپاژ قابل مشاهده است. در این مطالعه با انجام آزمایش پمپاژ در دستگاه مدل سازی هیدرولوژی و بررسی داده های پیزومتری حاصل در سه نوع خاک با دانه بندی متفاوت زمان رسیدن به تعادل سطح آب در سه نوع خاک با یکدیگر مقایسه می شود. از آنجا که از نظر تئوری زمان رسیدن به تعادل تا بینهایت ادامه پیدا میکند، در این آزمایش زمان رسیدن به تعادل نسبی و رابطه آن با دانه بندی خاک مورد مطالعه قرار گرفته است. از این رو پمپاژ در سه نوع خاک در شرایط مشابه و هر کدام در زمان برابر حدود ۲۴ ساعت انجام گرفت. در نهایت با مقایسه داده های پیزومتریک موجود در فواصل مختلف از چاه پمپاژ، زمان رسیدن به تعادل نسبی در سه نوع خاک تعیین گردید. اندازه ذرات سه نوع خاک در محدوده ۰/۰۷۵ تا ۴/۲۵ میلیمتر قرار میگیرد که جزء خاک های ماسه ای طبقه بندی می شوند. خاک نوع ۱ دارای اندازه ذرات درشت (مابین ۰/۵ تا ۲ میلی متر)، خاک نوع ۲ دارای اندازه ذرات ریزتر (مابین ۰/۰۷۵ تا ۱ میلی متر) و خاک نوع ۳ مخلوطی از خاک نوع ۱و۲( مابین ۰/۰۷۵ تا ۲ میلی متر) است. پس از برداشت دادهها مشخص گردید ابتدا خاک نوع ۲( ریزتر)، سپس خاک نوع ۳( مخلوط) و در نهایت خاک نوع ۱( درشت تر) به زمان تعادل نسبی می رسند. ارتباط مشاهده شده هماهنگ با اندازه D50 ( اندازهای که ۵۰ درصد ذرات خاک از آن عبور می کنند) خاک های مورد آزمایش میباشد. مقدار D50 برای خاک نوع ۱ تا ۳ به ترتیب، ۰/۶۲۵،۱/۲۲ و ۱/۰۴ می باشد. بنابراین با ریزتر شدن اندازه ذرات خاک زمان رسیدن به تعادل کاهش می یابد .

کلیدواژه ها:

آزمون پمپاژ ، زمان تعادل ، دانه بندی خاک