شاخصهای مدرن معماری بر مبنای اقلیم و مدیریت انرژی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,037

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CBOEC02_089

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1392

چکیده مقاله:

در کشورهای مختلف بسته به میزان فعالیتهای صنعتی بین 30 تا 35 درصد کل انرژی مصرفی در ارتباط با ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. از این میزان حدود 50 تا 60 درصد صرف گرمایش و سرمایش ساختمان در فصول مختلف می شود. این بدان معنا است که از کل انرژی مصرفی بین 15 تا 20 درصد به مصرف فضای مسکونی داخل ساختمانها می رسد. (رقم قابل توجهی از انرژی). بنابراین اقدامهایی که در جهت ارتقای کیفیت ساختمان از دیدگاه تبادلات حرارتی صورت می گیرد منتج به صرفه جویی قابل ملاحظه ای در مصرف کل انرژی می شود. موضوع تأمین انرژی گرمایشی (بطور کلی آسایش داخل ساختمان برای ساکنین ) و اینکه ساختمان خود بتواند انرژی گرمایشی و سرمایشی را تأمین کند موضوع مهمی است که فکر معماران را بخود مشغول ساخته است. اکثریت عظیمی از فضای زیست سنتی بر اساس انطباق نیازهای انسانی و شرایط محیطی و طبیعی، طراحی و ساخته شده اند و با تکامل تدریجی خود ترکیبی متعادلی از فن و هنر را بوجود آورده اند. معماری قرن بیستم به واسطه اهمیت بیش از حدی که به تکنولوژی داده است قابل تشخیص می باشد و این به قیمت بی اهمیتی به سایر ارزشهاست. این تمایل حتی در مورد مصالح ساختمانی مانند مواد پلاستیکی و مصنوعی نیز دیده می شود. و منشاء وابستگی به وسایل مکانیکی و الکتریکی برای گرمایش و سرمایش و حتی تهویه ساختمان بوده که به قیمت از بین رفتن منابع با ارزش انرژی است. بعبارت دیگر انسان امروز خود را اسیر تأسیسات پیچیده کرده تا بجائیکه برای تأسیسات تهویه مطبوع حق بازکردن پنجره را نیز ار خود سلب می کند. امروز توجه کمی به خصوصیات اقلیمی هر محل و مصالح بومی می شود و بهمین دلیل ما شاهد یک سبک بین المللی در سراسر جهان هستیم. هدف این مقاله آن است که راهکارها و دستورالعمل هایی را برای یک طراحی اقلیمی در جهت خودکفاسازی مکانهای زیستی در تأمین انرژی گرمایشی مورد نیاز خود را برای معماران بدهد. این هدف در این جمله خلاصه می شود ساختمان باید بگونه ای طراحی شود که در زمستان (مواقع سرد) حرارت مورد نیاز برای آسایش ساکنین را جذب کند و از اتلاف و خروج حرارت جذب شده جلوگیری نماید. منبع انرژیی که ساختمان آن را جذب می کند از خورشید است. در این نوشته کاربرد مستقیم (غیرفعال- بدون واسطه) انرژی خورشیدی بررسی شده است. شیوه استفاده مستقیم از انرژی خورشیدی و ساده ترین نوع گرمایش خورشیدی است. در این شیوه تابشهای خورشیدی مستقیماً داخل بنا را گرم می نماید و اطاق بصورت جذب کننده عمل می کند. در این شیوه به هیچ وجه از وسایل مکانیکی و تأسیساتی استفاده نمی شود یا بعبارت دیگر هیچ هیزینه ای ندارد و خود ساختمان با عناصر و اجزاء خود این انرژی را دریافت و نگهداری می کند و تنها نیاز به علم و آگاهی راجع به طراحی اقلیمی است. راهکردها و راه حل گزاش شده در این مقاله تشکیل دهنده یک شیوه هماهنگ برای طراحی مرحله به مرحله یک ساختمان در جهت استفاده از انرژی خورشیدی و حفظ آن است. این مراحل بدین گونه تقسیم شده: 1. محل قرارگیری ساختمان 2. فرم و جهت گیری ساختمان 3. پلان و مقطع ساختمان 4. جزئیات ساختمان که این راهکردها در قالب این چند فصل مطرح می شود.

نویسندگان

الیاس شمس

دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • واتسون، کنت، لب- طراحی اقلیمی اصول اجرای کاربرد انرژی در ...
  • مزریا، ادوارد - راهنمای کابرد غیر فعال انرژی خورشیدی در ...
  • نویفرت، ارنست - نویفرت اطلاعات معماری ویرایش سوم 200- ترجمه ...
  • کسمایی مرتضی - راهنمای طراحی اقلیمی - چاپ اول - ...
  • نمایش کامل مراجع