نقش معماری در طراحی بهینه از نظر صرفه جویی درمصرف انرژی و کاهش آلاینده زیست محیطی

بررسی ها نشان داده است که سالانه معادل میلیاردها دلار در کشور صرف تامین انرژی مورد نیاز ساختمانها می شود. این در حالی است که با رعایت الگوی بهینه مصرف انرژی می توان حدود سی و پنج تا چهل درصد از کل انرژی مصرفی را صرفه جویی نمود. لذا، علاوهبر کاهش هزینه های اقتصادی از استفاده بی رویه ذخایر پایان پذیر سوخت، کاسته شده، و الودگی های زیست محیطی و پیامدهای ناگوارآن نیز به طرز قابل توجهی کاهش خواهد یافت. پارامترهای بسیاری در صنعت ساختمان سازی وجود دارند که هر یک از آنها به نحوی در میزان انرژی مصرفی موثرند: عایقکاری حرارتی، مواد و مصالح به کار رفته، ارتفاع مفید طبقات و ...، اما آنچه که امروزه کمتر مورد توجه قرار می گیرد، نقش طراحی و اجرای ساختمانها به صورت تک واحدی یا آپارتمانی است. انرژی از مهمترین کار مایه و اصلی ترین نیروی انسانی زندگی بشر محسوب شده و ابتدائی ترین تمهیدات در جهت صرفه جوئیدر مصرف انرژی جهشی عظیم در اقتصاد کشور را می تواند موجب گزدد. برای این منظور دو راهکار پیشنهاد می شود:-1 بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانها در حال ساخت. -2 بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانهائی که قبلاً ساخته شده است. کاهش مصرف انرژی در ساختمان؛ در ابتدا و در حین ساخت؛ هزینه کلی ساخت را کمی افزایش داده ولی به زودی و ظرف چند سال اولیه بهره برداری از ساختمان هزینه ای مه صرف این کار شده بود جبران می گردد و پس از آن تدابیر انجامشده برای صرفه جویی در مصرف انرژی برای صاحب ساختمان سودآور خواهد بود. بطور خلاصه استفاده بهینه از موارد زیر در طراحی ساختمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. استفاده حداکثر از روشنایی (نورپردازی با نور طبیعی)؛ محافظت ساختمان در برابر تابش افتاب و هوای گرم خارج؛ بهره گیری از نوسان روزانه دما؛ عایقکاری در ساختمان (عایق رطوبتی؛ حرارتی و صوتی) استفاده از انرژی خورشید در گرمایشساختمان و توجه به طراحی ساختمان با توجه به اقلیم منطقه و ... در این مقاله به طور اجمال موارد ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته و توصیه هایی نیز برای بهره وری بیشتر در ساختمان ارائه گردیده است.