مدلسازی مطلوبیت زیستگاه پاییزه قوچ و میش در پارک ملی بمو بر اساس روش حداکثر آنتروپی

قوچ و میش از پستانداران شاخص مناطق کوهستانی است و از نظر حفاظتی در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت، در واقع شده است. پارک ملی بمو زیستگاه این گونه در جنوب غرب ایران میباشد. به منظور مطالعه ی (VU) طبقه آسیب پذیر زیستگاه قوچ و میش و مدلسازی مطلوبیت زیستگاه این گونه در پارک ملی بمو، دادههای حضور گونه، طی فصل پاییز در سال 1393 با استفاده از روش مکسنت، مورد تحلیل قرار گرفت. متغیرهای زیست محیطی مورد استفاده در این مطالعه برای مدل مکسنت شامل لایه طبقات شیب، ارتفاع، جهت و لایه تیپ پوشش گیاهی به همراه لایه حضور گونه میباشد. نقشه مطلوبیت و زیستگاه بدست آمده نشان میدهد که زیستگاه مطلوب قوچ و میش در این منطقه در جوامعی با گیاهان غالبی مانندStipaو Artemisia aucheri spp.میباشد. پوشش گیاهی به عنوان منبع تغذیه و نیز متغیر ارتفاع منطقه مهمترین عوامل مؤثر بر حضور قوچ و میشها در این منطقه، در فصل پاییز میباشند. نتایج این تحقیق در یافتن پارامترهای مناسب جهت زیست این گونه و نیز مدیریت بهینه زیستگاه ها حایز اهمیت است

کلیدواژه ها:

مدلسازی مطلوبیت زیستگاه ، حداکثر آنتروپی ، قوچ و میش ، پارک ملی بمو