پنجره فرصت های فناورانه: از تشخیص تا بهره برداری

امروزه زمان بندی و تشخیص درست پنجره فرصت های فناورانه مهمترین بخش استراتژی کسب و کار می باشد (کاتیا و متگ، 2003). در این راستا، در این مقاله در مورد چگونگی بهره برداری از فرصت های فناوری با توجه به زمان بهره برداری و دو ویژگی فرصت های تکنولوژیک که اولاً کوتاه بودن پنجره فرصت آنها و ثانیاً تفاوت ادراک ها از ارزش فرصت میان بنگاه ها می باشد، بحث خواهد شد. شرکت هایی که فرصت های فناورانه را کشف می کنند با دو تصمیم مهم مواجه می باشند: آیا برای بهره برداری از این فرصت های فناورانه با شرکت های دیگر همکاری کنند یا خیر، و سوال دوم اینکه در صورت تصمیم به هماری در چه زمانی باید این کار را انجام دهند؟ پاسخ به این سوال ها بسته به صنایع مختلف و پنجره های فرصت متفاوت می باشند (کاتیا و منگ، 2003) که در مورد پنجره های فرصت و زمان بندی بهره برداری از فرصت های فناورانه به تفصیل بحث خواهد شد. اهمیت این بحث در آنجاست که عواقب زمان بندی ناصحیح توسط یک شرکت در بهره برداری از فرصت های تکنولوژیک و همچنین عدم ثبت مالکیت فکری می تواند بسیار خطرناک و جدی باشند، که البته عواقب آن در زمان های بعد خود را نشان می دهند (هرتزفلد و همکاران، 2001) و لذا جنبه های زمان محور دارایی های فکری نمی توانند به طور شهودی توسط صاحبان کسب و اکر تشخیص داده شوند (لمپر، 2012). از طرف دیگر در این مقاله بر نقش کلیدی زمان بندی در تشخیص، ایجاد و محافظت از دارایی های فکری تأکید می شود، تا به این طریق پنجره فرصت و مفهوم زمان بندی در ایجاد و محافظت از هر کدام از انها تشریح شود. همچنین این زمان برای بهره برداری از فرصت های فناوری در فناوری های مختلف و الگوهای تجاری سازی و انتشار فناوری در پروژه های مختلف برنامه های فناوری پیشرفته بحث می شود.

کلیدواژه ها:

پنجره فرصت فناورانه ، زمان بندی ، مالکیت فکری