توسعه پایدار روستایی با انرژی خورشیدی

مصرف زیاد سوخت های فسیلی موجب بروز مشکلاتی در جهان کنونی شده است. انتشار آلاینده های حاصلاز احتراق سوختهای فسیلی و افزایش دی اکسید کربن در اتمسفر و پیامد های ناشی از آن، جهان را با تغییراتتهدید آمیزی روبرو کرده است؛ بطوریکه معضلاتی همچون تغیرات جهانی آب و هوا، کاهش و یا تخریب لایه ازون،باران های اسیدی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی به مواد سمی و تخریب منابع تجدید پذیر و غیرتجدید پذیر رابوجود آورده است. کاهش استفاده از این سوخت ها به طرق مختلف می تواند در کاهش این مشکلات نقش داشتهباشد. استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان یک منبع پایدار می تواند در حفظ محیط زیست موثر باشد. یکی ازموارد استفاده از انرزی خورشیدی، تولید برق می باشد که می تواند در مناطق روستایی (بخصوص مناطق کمتر از29 خانوار) مورد بهره برداری قرار گیرد. از آنجائیکه مناطق روستایی به عنوان قسمتی از جهان کنونی، بخش عمدهای از جمعیت و عرصه های طبیعی کشور را به خود اختصاص داده است و نقش اساسی در حیات اقتصادی واجتماعی کشور دارد؛ لذا پرداختن به این مناطق ضروری به نظر می رسد. حفاظت از محیط زیست و همچنین محیطزیست روستایی یک وظیفه ملی است که باید در برنامه های ملی، منطقه ای و محلی توجه ویژه ای بدان شود. هدفاز این نوشتار، بررسی استفاده از انرژی خورشید برای تامین بخشی از نیروی برق روستایی در جهت حفاظت ازمحیط زیست به عنوان یکی از ابعاد پایداری می باشد. نتیجه تحقیق نشان می دهد که استفاده از برق خورشیدیدارای مزایای زیاد (عدم احتیاج به آب جهت تولید برق، کاهش آلاینده های زیست محیطی، عدم نیاز به مصرفسوخت فسیلی، اشتغال زایی، استهلاک کم و طول عمر بالا و مواردی از این دست) بوده که در نهایت می تواند بهتوسعه پایدار کمک کند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، خورشید ، محیط زیست ، برق ، روستا