بررسی و مطالعه روش پیش درمان متحرک و استخراج جذبی برای تولید بایواتانول از زیست توده های سلولزی

همراه با رشد جمعیت و صنعتی شدن بیشتر کشورها مصرف انرژی نیز به طور مستمر در حال افزایش می باشد.سوختهای فسیلی به تدریج رو به کاهشند، زیرا قابل تجدید نمی باشند. به علاوه هنگام استفاده از آنها مسایل زیستمحیطی و اکولوژیکی جدی، بروز می کند که تولید گازهای گلخانه ای و گرم شدن کره زمین نمونه ای از آن است ، ازاین رو نیاز به یک ماده جایگزین قابل تجدید پذیر برای انرژی به وجود می آید که سوخت های زیستی می توانند ایننقش را بازی کنند. سوخت های زیستی، سوختهایی هستند که از زیست توده و محصولات زیستی مشتق شده اند.جمع آوری و حمل و نقل زیست توده ، برای تولید سوخت های زیستی یک عملیات هزینه بر است. همچنین زیستتوده ها به طور معمول بزرگ وجا گیر هستند و برای ذخیره سازی آنها ، انبارهای بزرگ نیازمند است. بنابرین نیاز بهیک روش مناسب برای فراوری زیست توده ها می باشد که استفاده از یک واحد سیار بسیار متعادل به نظر میرسد.در این تحقیق تبدیل زیست توده به بایو اتانول به عنوان یک سوخت زیستی جایگزین ، با استفاده از یک روشپیش درمان سیار نصب شده بر روی یک تریلر ، درون مزارع بررسی شده است. از این واحد می توان به صورتپیوسته در مزرعه جهت استخراج قند از زیست توده استفاده کرد. پسماند زیست توده نیز ، که حاوی لیگنین میباشد ، می تواند برای تولید انرژی و یا به عنوان کود استفاده گردد. این واحد سیار برای تولید محصول ، آلودگی هایزیست محیطی کمتری دارد. تیمار زیست توده در این واحد متحرک ، به دنبال فرآیند هیدرولیز برای استخراج قندانجام می شود. قندها را بعداً می توان جهت تخمیر و استخراج اتانول به کارخانه تولید بایو اتانول منتقل کرد.همچنین یک روش جداسازی زیستی نیز برای تولید بایو اتانول بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

زیست توده ، بایواتانول ، پیش درمان ، دی اکسید کربن فوق بحرانی ، جداسازی جذبی