توسعه پایدار رهیافتی در جهت پایداری شهرها

با بروز ضایعات زیست محیطی و کاهش سطح عمومی زندگی مردم به ویژه در جوامع شهری طی یکی دو دهه های اخیر، رهیافت توسعه پایدار به عنوان موضوع روز دهه آخر قرن بیستم از سوی سازمان ملل مطرح شد و به عنوان دستور کار قرن بیست و یکم در سطوح بین الملل، منطقه ای و محلی تعیین گردید و اصل پایداری در برنامه های توسعه به عنوان هدفی کلی مورد تاکید قرار می گیرد هدفی که نهایت ندارد و مستمر است. «توسعه پایدار» حالت تکاملی برنامه های توسعه است که با دیدی کلی نگر و نیز با تاکید بر بینشی سیستمی سعی دارد یک رهیافت تعادل بخش را دنبال کند. در بیانیه ها، کنفرانس ها، تحقیقات و مقالات و کتب موجود، تعاریف مختلفی در مورد توسعه پایدار ارائه شده است. تنوع موجود در این تعاریف نشان می دهد که هنوز یک مفهوم و تعریف جامع و مانع که قابل قبول برای همه باشد مطرح نگردیده است پایدار بدین معنا نیست که هیچ چیزی تغییر ننماید. افزایش جمعیت از سویی و گسترش شهرها با توجه به اصول توسعه پایدار شهری که امروزه از مهمترین اصول حاکم بر تمامی جوانب زندگی بشری است، مهمترین دغدغه های برنامه ریزان و مدیران شهری است که سعی در همسویی برنامه ها و طرح های شهری بر این اصول و ایجاد شهرهایی پایدار است. هرچند این برنامه ها با اختلاف نظرهای موجود و یا تضادهای نگرشی مدیران همراه است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر پایدار ، اصل پایداری ، توسعه ، شهر