جایگاه و نقش قومیت در برنامه درسی الگویی برای توسعه

توسعه همه جانبه ازمجرای توسعه علمی و توسعه علمی از طریق برنامه درسی محقق می شود نیمی از استانهای کشور بطور مستقیم دارای تنوعی قومی هستند با توجه به این گستردگی کمی و جغرافیایی تاثیرات فرهنگی و نگرشی قومیتی برنامه درسی پنهان در پیشبرد اهداف برنامه درسی قابل ملاحظه است و از این میان چون نگرشها تاثیرات مستقیم تر و سریع تری دارند و لحاظ کردن آنها در برنامه درسی آشکار به موفقیت برنامه درسی و توسعه کمک می کند لذا با بررسی نگرش زبانی درصدد پی بردن به میزان همبستگی و یا گسست در اهداف برنامه درسی هستیم روش مورد استفاده روش توصیفی پیمایشی است و از پرسشنامه نگرش سنج زبانی استفاده شده است نتایج از نگرش زبانی مثبت بیش از نیمی از دانش آموزان به زبان فارسی و کردی حکایت می کند ولی نگرش به زبان کردیسطح بالاتری را کسب کرده است. با استفاده از این نتیجه و چند مولفه دیگر مقایسه ای با برنامه درسی موجود انجام گرفته و نقاط قوت و ضعف برنامه مشخص شده و الگویی برای به حداکثر رساندن نقش قومیت در توسعه از مجرای تلفیق برنامه درسی پنهان و آشکار ارایه ودراین راستا پیشنهادهایی مطرح شده است.

کلیدواژه ها:

قومیت ، نگرش زبانی ، برنامه درسی ، توسعه ، الگو