بررسی تاثیر هندسه در معماری مساجد دوره صفوی

هندسه یکی از مهمترین عوامل در شکل گیری آثار معماری ایرانی است. این امر مصداقی است بر اهمیت و ضرورت مطالعه هندسه، به ویژه زمانی که معماری عبادتگاه ها مورد بررسی قرار گیرد، تاثیر ویژگی های هندسه دوچندان می شود. هندسه مساجد همواره از آن نظر برای مسلمانان دارای اهمیت بوده است که بیشترین تاثیر را در ایجاد حس مکان مقدس در مسجد داشته است. مساجد دوره صفوی از بناهای با ارزش و زیبای معماری ایرانی- اسلامی است. این مقاله به بررسی اصول هندسی رعایت شده در طراحی مساجد دوره صفوی می پردازد. فرضیه پژوهش بر این است که که مساجد صفوی نمی تواند تنها بر مبنای اصول سازه و به منظور تزئین آن شکل گرفته باشد و حتما در طراحی آن از اصول هندسی و ترکیبات خاصی استفاده شده است. در این مقاله مبانی نظری کاربرد هندسه در معماری و تاثیر هندسه در شکل گیری پلان ونماهای مساجد دوره صفوی بررسی می گردد. روش بررسی در این پژوهش از نوع کیفی – توصیفی بوده که به مطالعات نمونه ها پرداخته است و روش گرد آوری از طریق اطلاعات کتابخانه ای و مطالعات میدانی بوده است. دستاوردهای پژوهش نشان دهنده آن هستند که در دوره صفوی استفاده از نظم هندسی درپلان همواره با بهره گیری از اصول هندسی، مقیاس، تعادل و تناسب بوده است.

کلیدواژه ها:

هندسه ، معماری اسلامی ، مسجد ، دوره صفوی