پایش عناصر دمایی تحت تاثیر تغییر اقلیم به وسیله خروجی های ریزمقیاس نمایی مدل LARS-WG

با گسترش صنعتی شدن کشورها و افزایش تولید گازهای گلخانهای به تدریج اثرات اقلیمی ناگوار آن همچون افزایش دمای کره زمین و وقوع پدیدههای حدی شدید بر بشر هویدا گردید. تغییر اقلیم دارای تأثیری مستقیم بر عوامل اقلیمی نظیر دمای هوا، بارش و ... است. در این تحقیق اثرات احتمالی تغییر اقلیم بر دمای بیشینه، کمینه و تعدادروزهای یخبندان در دورههای آتی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین علت تأثیر تغییر اقلیم تحت 3 سناریویA2 ، B1 و A1B و برای 3 دوره 2039-2010، 2069-2040 و 2099-2070 به وسیله استفاده از ریزمقیاس نمایی آماری و خروجیهای مدل گردش عمومی هوا HadCM3 در ایستگاه سینوپتیک شهرکرد به کمک مدل LARS-WG 2 درجه سانتیگراد مربوط مورد بررسی واقع شد. نتایج حاصله نشان میدهند که بیشترین افزایش به میزان 6/31 درجه سانتیگراد مربوط به سناریوی A2 برای ماه ژوئن است و کمترین افزایش به سناریوی B1 برای ماه ژوئن به میزان 3/56 درجه مربوط میشود، این در حالی است که سناریوی A1B 6 حاکی از افزایش 5/46 درجه ای در ماه اوت در بدترین حالت خود (دوره 2099-2070 ) برای دماهای بیشینه است. نتایج حاصله حاکی از آن است که حداکثر افزایش در میانگین - دمای بیشینه تا سال 2100 در این حوضه برابر با 6/33 درجه سانتیگراددر دمای کمینه، طی این صد سال در ماه ژوئن میباشد. علاوه بر این تمامی سناریوها گویای کاهش چشمگیر تعداد روزهای یخبندان است به طوری که در خوشبینانه ترین حالت 8 روز از 116 روز در میانگین دوره پایه تحت سناریو B1 برای دوره 2039-2010 کاهش یافته - و تحت سناریوی A2 در بدبینانه ترین وضع تا سال 2100 به میزان 45 روز از تعداد روزهای پایه یخبندان (116 روز) کاسته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شهرکرد ، تغییر اقلیم ، دما کمینه ، دما بیشینه ، روزهای یخبندان