آنالیز حرارتی لایه های استیله شده رانش

در این پژوهش تاثیر استیلاسیون بر روی رفتار حرارتی لایه های راش مورد مطالعه قرار گرفت. لایه های راشن در شرایط اتمسفری و درون آون در دمای 120 درجه سانتی گراد با انیدرید استیک و بدون حضور کاتالیست، در طی زمان های 15، 30، 60، 90 و 1020 دقیقه تیمار شدند. درصد افزایش وزنی (WPG) لایه ها به عنوان شاخص شدت تیمار استیلاسیون 1/24% ، 9/01%، 11/49%، 11/15% و 17/81% به دست آمد. لایه های تیمار شده و تیمار نشده برای بررسی رفتار حرارتی توسط دستگاه آنالیز حرارتی هم زمان (STA) مورد آزمون قرار گرفتند و نمودارهای وزن سنجی حرارتی (TGA) و آنالیز حرارتی دیفرانسیلی (DTA) آنها ثبت گردید. نتایج DTA نشان دادند که کلیه نمونه ها دارای دو پیک گرمازا می باشند و با افزایش شدت تیمار استیلاسیون نقطه شروع اشتعال نمونه های استیله شدن در پیک گرمازای اول نسبت به نمونه های استیله نشده (شاهد) در دمای بالاتری قرار دارد، ضمن این که اشتعال آنها انرژی نسبتا کمتری آزاد می کند، ولی نمونه های استیله شدن دیرتر به پیک گرمازای دوم می رسند و انرژی بیشتری نسبت به نمونه شاهد آزاد می کنند. بررسی نمودارهای TGA نشان داد که با افزایش شدت تیمار ، تخریب حرارتی نمونه های استیله شده در دماهای بالاتری نسبت به نمونه های تیمار نشده روی می دهد. کاهش جرم در نمونه شاهد در دمای کمتر و با سرعت بیشتری صورت می گیرد، در حالی که با افزایش شدت تیمار استیلاسیون کاهش جرم دیرتر و در دمای بالاتری اتفاق می افتد.

کلیدواژه ها:

استیلاسیون ، راش (Fagus orientalis Lipsky) ، تخته لایه ، رفتار حرارتی ، وزن سنجی حرارتی (TGA) ، آنالیز حرارتی دیفرانسیل (DTA)