کاربرد ژئوگرید و ژئوممبران در تسلیح و افزایش ارتفاع سد خاکی تحت شرایط زلزله

در این مقاله افزایش ارتفاع سد خاکی مسلح شده با ژئوگرید و ژئوممبران تحت شرایط زلزله مورد بررسی قرار گرفت تا تاثیر عوامل گوناگونی چون فاصله بهینه بین لایه های ژئوگرید، تعداد لایه ها، و نوع الگوی رفتاری خاک بر کاهش نسست ها و جابجایی ها موردارزیابی قرار گیرد. نتایج بررسی نشان داد، که با کاهش فاصله بین ژئوگرید ها ی مسلح کننده تاج سد جهت افزایش ارتفاع، میزان نشست و جابجایی افقی کاهش پیدا می کند، اما کاهش تا فاصله معینی بهینه می باشد و این فاصله بهینه 25 سانتی متر می باشد و همچنین در این تحقیق نشان داده شده است که با افزایش تعداد لایه های ژئوگرید نشست و جابجایی افقی در تاج سد کاهش می یابد، وتعداد لایه هایبهینه در این پژوهش 52 لایه می باشد و همچنین با تواه به تعداد لایه ها، عمق گود برداری جهت قرار دادن اولین لایه ژئوگرید 125 سانتیمار از تاج سد می باشد. در این پژوهش جهت آببند نمودن سد از ژئوممبران استفاده شده است که به غیر از آببند نمودن باعث کاهش نشست وجابجایی افقی نیز می شود

کلیدواژه ها:

ژئوگرید ، ژئوممبران ، اجزای محدود ، نشست ، سد ، زلزله