بررسی قالی تصویری شکارگاه بهرام گور مربوط به دوره قاجار از منظر نشانه شناسی

دورهی قاجار را میتوان نقطهی عطفی در قالی بافی ایران دانست. در این دوره قالیهایی تحت عنوان قالی تصویری به روی کار آمدند که صرفا جهت مفروش کردن زمین بافته نشده و جنبهی تزئینی آن ها ارجعیت داشته است. یکی از نمونههای بی نظیر این نوع قالیها، قالی تصویری شکارگاه بهرام گور میباشد. هدف از این پژوهش بررسی نشانههای موجود در این اثر از منظر نشانه - شناسی پیرس میباشد. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی میباشد و نیز شیوهی گردآوری اطلاعات به صورت اسنادی عکسبرداری و - کتابخانهای بوده است. از نتایج این پژوهش چنین بر میآید که نشانگان به کار رفته در این قالی ارزشمند، صرفا در پی بازآفرینی تصویر واقعی از یک روایت نمیباشند، بلکه مفهوم خاصی را دنبال میکنند که در نهایت تصویری نمادین از داستان بهرام و کنیزک را می نمایاند. نشانههای تابلو از نوعی پیوستگی و اتصال خبر میدهند. در این تصویرگری شاهد فیگورهایی با چهره های بدون حالت و حتی گنگ هستیم، با این حال طراح به یاری گزینش بهترین نشانه ها، درون مایهی آنان را به خوبی منعکس نموده است.

کلیدواژه ها:

بهرام گور ، قالی تصویری ، نشانه شناسی ، شکارگاه ، دوره قاجار