بررسی جایگاه مفهوم کاتارسیس ارسطو در نمایش تعزیهی ایرانی

تعزیه علاوه بر بعد مذهبی بسیار پررنگی که در خود دارد، مهمترین هنر نمایشی ایران به شمار می رود. هنری که مخصوص ایرانیان و سرزمین ایران است، هنری که با روح و اعتقادات و جان مردمان این سرزمین درآمیخته و می تواند بسیار قابل تأمل باشد. از آنجایی که هنر درام و نمایش مهمترین هنر هر کشور محسوب می شوند، پس به جاست ما هم هنر نمایشی و غنی خودمان را مورد بررسی قرار داده و جنبه های دراماتیک آن را با عناصر نمایشی دنیا به صورت مسئلهای نو تبیین کنیم. یکی از این عناصر کاتارسیس ارسطوست که بعد از گذشت قرن ها هنوز نظریه پردازان حوزهی درام در مورد چگونگی آن بحث میکنند. در این متن سعی بر آن است تا مشارکت مردمی در تعزیه، که یکی از مهم ترین عناصر اجرای تعزیه است، را با نظریهی کاتارسیس که هر دو بهنوعی منجر به تزکیه و تهذیب روحی مخاطب میگردد، بررسی شود. این همراستایی در معنا به انجام این متن انجامید. در این متن که با استفاده از روش کیفی صورت پذیرفته و به نوعی تکیه بر موضوع فلسفی دارد، به عنوان هدف نیز شناخت عنصر کاتارسیس در تعزیه مورد بررسی مطالعه قرار گرفته که در نتیجه کاتارسیس ارسطو و دستآورد تعزیه که همان تزکیهی نفس است، تقریباً به صورت یکسان در متن تعریف میشوند

کلیدواژه ها:

تعزیه ، کاتارسیس ، تزکیه و تهذیب نفس