مدیریت کیفی رودخانه ها براساس تجارت مجوز تخلیه بار آلودگی

مدیریت کیفی سیستم‌های رودخانه‌ای به عنوان یکی از مسائل پایه در تحلیل سیستم‌های منابع آب در چند دهه گذشته مورد توجه محققین قرار داشته است. علت اصلی این توجه، ارزش اقتصادی حاصل از بهره‌برداری بهینه از ظرفیت پذیرش آلودگی این سیستم‌ها و کاهش هزینه‌های تصفیه می‌باشد. مجوز تخلیه، حق مالکیتی قابل انتقال می‌با‌‌شد که از سوی سازمان مسؤول حفاظت محیط زیست در اختیار واحدهای تخلیه ‌کننده بار آلودگی قرار داده می‌شود. در این مقاله، با توجه به جهت جریان یک طرفه آب در رودخانه، از سیستم نسبت- تجارت (TRS) برای کنترل منابع آلاینده و مدیریت کیفی رودخانه استفاده می‌شود. این سیستم با در نظرگرفتن میزان خود پالایی رودخانه و چگونگی پخش و انتقال آلاینده‌ها، نسبت- تجارت بین واحدها را تعیین می‌نماید و به کمک یک روش بهینه سازی، الگوی بهینه تجارت را ارائه می‌دهد. در این مقاله با توجه به عدم قطعیت‌های موجود در سیستم رودخانه ای؛ از تلفیق آنالیز عدم قطعیت مونت کارلو و روش TRS، یک مدل جدید برای تجارت مجوز تخلیه آلاینده‌ها پیشنهاد می‌شود که علاوه بر پیشنهاد الگوی تجارت، قابلیت تخمین ریسک تخطی از استاندارد را نیز دارا می‌باشد. کارایی مدل پیشنهادی در قالب یک مثال فرضی ارزیابی شده است. نتایج حاصله حاکی از آن است که این مدل ابزاری کارآمد در مدیریت کیفی سیستم رودخانه‌ای می‌باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفی رودخانه ، مجوز تخلیه ، سیستم نسبت- تجارت ، آلودگی آب ، ریسک فازی