مروری بر کاربرد غشاء ها درپالایشگاهها در کنترل آلاینده های زیست محیطی و طراحی یک سیستم غشایی جهت تصفیه پسابهای حاصل از پالایشگاهها

امروزه انتخاب بهترین روش جهت بازیابی ، حفظ محیط زیست و بازیافت مواد ارزشمند از پساب های صنعتی و گازهای خروجی از واحدهای پتروشیمی و پالایشگاه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تکنولوژی نوین غشاء به راحتی جایگزین روش های قدیمی و معمول گشتهاست. مزایایی چون انتخاب پذیری بالا، کنترل فرآیند، سادگی و هزینه های عملیاتی پایین تر نسبت به فرآیندهای موجود باعث توجه روزافزون واحدهای پالایشگاهی به استفاده از این تکنولوژی در پالایشگاهها گردیده است. مزایایی که باعث برتری و جایگزین شدن این تکنولوژی نسبت به فرآیند های متداول در زمینه تصفیه پساب شده است عبارتند از: نگهداری تمام مواد معلق جامد و بیشتر مواد حل شده به صورت انتخابی در بیوراکتور که در نتیجه آب خروجی دارای کیفیت بسیار بالایی است که حتی می‌تواند به عنوان منبع آبی آشامیدنی مورد استفاده قرار گیرد،توانایی نگهداری تمام باکتریها و ویروسها ، و در نتیجه خروجی از واحد استریل بوده و باعث جلوگیری از شیوع بیماریهای واگیردار می‌شود، امکان کنترل جمعیت میکروبی و انعطاف‌پذیری آن در طی فرآیند از مهمترین مشخصه‌های این واحد‌ها می‌باشد. تصفیه پسابهای پالایشگاهی به روش تکنولوژی غشایی و نهایتاً استفاده از آب تصفیه شده به عنوان آب خنک‌کن فرآیندی اقتصادی می‌باشد. در اینمقاله، به مروری بر سیستم های جداسازی غشایی و کاربرد غشاء در زمینه های محیط زیستی در پالایشگاهها و سپس طراحی واحدهایی بمنظورجداسازی هیدروژن حاصل از پالایشگاه تهران پرداخته شده است.