بررسی و اندازه گیری میزان آلودگی صدا در یکیاز بیمارستانهای شهر تهران( مطالعه موردی بیمارستان الغدیر )

توجه به آرامش و آسایش بیمار در زمان اقامت و بستری در بیمارستان با توجه به دردهای وی حائز اهمیت خاصی است بالاتر از حد مجاز بودن آلاینده ها می تواند بیماری فرد را تشدید نماید علاوه بر این در صورتیکه عوامل زیان آور محیط کار از حدمجاز فراتر رود بر کارکنان تأثیر خواهد گذاشت و در نتیجه اثر منفی در ارائه خدمات مناسب به بیماران خواهیم داشت لذا مکان یابی صحیح بیمارستان و اتخاذ تدابیر مناسب در جهت کاهش آلودگی صدا یکی از مهمترین نکاتی است که باید مدنظر قرار گیرد. این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که در آن وضعیت صدا در یکی از بیمارستانهای شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت استراتژی های مناسب برای کاهش صدا در این بیمارستان با توجه به منابع تولید صدا تدوین گردید برای اندازه گیری از دستگاه صدا سنج مدل CEL-450/490 استافده گردیده و تعداد 40 ایستگاه اندازه گیری انتخاب گردید بمنظور اندازه گیری و مشخصنمودن آلودگی صدای زمینه اندازه گیری ها در قسمتهای درمانی ، اداری ، محوطه و در خیابانهای اطراف بیمارستان و در دوره زمانی شش ماهه از بهمن تا تیرماه سال 1387 انجام شد. در نهایت نتایج اندازه گیریها بوسیله نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که بیمارستان در نطقه ای با آلودگی صوتی قرار گرفته است . این میزان ( 10 دسی بل ) بالاتر ازاستاندارد های صدا در هوای آزاد ایران می باشد . همچنین در داخل بیمارستان میزان تراز صدا با توجه نوع فعالیت و استانداردهای موجود داخل اماکن فراتر از حد مجاز به نظر می رسد ،که در بخشهای سالن انتظار ،درمانگاه ،اورژانس و کریدور طبقه دوم (ضلع غربی ) مشهود است .

کلیدواژه ها:

صدا ، بیمارستان ، استاندارد ، آلودگی