استفاده مجدد از فاضلاب جهت حفاظت کمی و کیفی منابع آب

خشکسالی، افزایش جمعیت در مناطق کم آب و ادامه این طرز فکر که منابع آب نامحدود هستند دلایل کمبود آب در بسیاری از مناطق میباشند. دیدگاه این مقاله بر این اساس است که فاضلاب نه تنها در موارد متعددی جایگزینی برای منابع آب میتواند باشد بلکه با استفاده مجدد از آن می توان دورریز فاضلاب به رودخانه و سایر آبهای سطحی را کاهش داد. اگرچه موادی نظیر نیتروژن، فسفر و پتاسیم موجود در فاضلاب آلاینده آبهای زیرزمینی محسوب میشوند، اما وجود آنها در فاضلاب آن را به عنوان یک منبع آب حاوی مواد مغذی گیاهان مطرح میکند. بر این اساس انواع استفادههای ممکن از فاضلاب (مانند آبیاری فضای سبز، آبیاری کشاورزی برای گیاهان غیر خوراکی، چشم انداز های آبی و...) توضیح داده شده و در هر مورد کیفیت فاضلاب بازیابی شده، تصفیههای مورد نیاز برای دستیابی به این کیفیت و پایش های مورد نیاز در این تصفیهها مورد بحث قرار میگیرد. در این راستا راهکارها و یا قوانین موجود در بعضی از مناطق برای طراحی و بهرهبرداری از واحدهای بازیابی فاضلاب، حفاظت از سلامت جامعه و واکنشهای عمومی در قبال این استفاده مجدد مورد توجه قرار گرفته و برای ارزیابی صحیح، بعضی از جنبههای اقتصادی مهم در احداث واحدهای بازسازی فاضلاب مورد تاکید قرار می- گیرند

کلیدواژه ها:

استفاده مجدد از فاضلاب ، فرآیندهای مورد نیاز ، کیفیت آب تصفیه شده ، پایش