معیارهای انتخاب روش مناسب بررسی و کنترل تراوش از سدهای باطله و ضرورت آن در کاهش ریسک آلودگی محیط زیست

پساب های تولیده شده از صنعت، خطرات بالقوه ای را جهت تخریب محیط زیست به وجود می آورند. یکی از روشهای مهار و کنترل این پسابها، استفاده از سدهای باطله برای تثبیت این قبیل رسوبات می باشد. از آنجا که حتی مقدار اندکی از این رسوبات قادر است حجم زیادی از آبهای زیرزمینی و جریانهای سطحی، خاکهای زراعتی و در نتیجه گیاهان و محصولات گیاهی و هوا را آلوده کند، کنترل تراوش از آن ها به طور دقیق و با در نظر گرفتن تمام ملاحظات فنی بسیار حائز اهمیت و حیاتی است. همچنین با توجه به امکان افزایش حجم پسماندها نسبت به حجم طراحی سد در طول دوره بهره برداری، در صورت افزایش ارتفاع سد پس از ساخت، امکان افزایش تراوش نیز وجود خواهد داشت. روشهای مختلفی جهت کنترل تراوش از این گونه سدها وجود دارد که با توجه به برخی نکات فنی باید یکی و یا ترکیبی از آنها را انتخاب نمود. اهم این نکات فنی عبارتند از: جنس بدنه سد، خصوصیات فیزیکی پسماندها، مکانیزم انتقال پسماندها و آلودگی، شرایط آب و هوا و توپوگرافی منطقه، سابقه بروز مخاطرات طبیعی در منطقه مورد نظر، شرایط محل احداث پی سد در ساختگاه، مصالح و تجهیزات در دسترس و میزان حساسیت منطقه زیست محیطی به ورود آلودگی های صنعتی. این مقاله به بررسی معیارهای انتخاب روش مناسب بررسی و کنترل تراوش و ضرورت آن در کاهش ریسک آلودگی محیط زیست می پردازد.

کلیدواژه ها:

سدهای باطله ، بررسی و کنترل تراوش ، ریسک آلودگی محیط زیست ، پسماندهای صنعتی ومعدنی