پیش بینی عایق بندی صوتی زیرگذرهای حیات وحش در پارک ملی خجیر

آلودگی صوتی یکی از مسائل قابل توجه در مناطق حفاظت شده است. اندازه گیری تراز صوت در زیرگذرهای پارک ملی خجیر بمنظور کاهش اثرات آن بر گونه های حیات وحش از اهداف این پژوهش می باشد. با تعیین نرخ تردد خودروها در هفته، 3 روز پر تردد برای سنجش تراز صوت انتخاب گردید. این اندازه گیری با تراز سنج صوتی (Castel 440 ) در 8 آبراهه انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین تراز صوت 57دسی بل و کمترین آن 30 دسی بل می باشد. پس از انجام آنالیز رگرسیون و بررسی روابط همبستگی، رابطه منفی بین مساحت آبراهه ها با تراز صوت بدست آمد. با توجه به اینکه مساحت بزرگترین آبراهه2 m 2/4 و مساحت زیرگذرهای آتی2 m35 خواهد بود، این نتیجه حاصل می شود که زیرگذرها، مشکل آلودگی صوتی نخواهند داشت و تعبیه عایق های صوتی لازم به نظر نمی رسد. راهکارهایی جهت کنترل موقت آلودگی صوتی در این مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است..

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، تراز معادل صوت ، پارک ملی خجیر ، زیرگذرهای حیات وحش