نقش جاذب های پلی ساکاریدی در کاهش خطرات زیست محیطی فاضلاب های صنعتی

حذف یا کاهش میزان آلاینده های شیمیایی خطرناک، شامل فلزات سنگین، مواد معطر حلقوی و رنگدانه ها، که منجر به مشکلات زیستی برای سلامت انسان ها می شوند، از مهمترین وظایف تصفیه خانه های فاضلاب می باشد. روش‌های مختلفی، به منظورحذف اینگونه مواد سمی، توسعه یافته است که فرآیند جذب از رایج ترین و کارآمدترین روش‌ها جهت حذف اینگونه آلاینده‌ها از فاضلاب است. شناسایی پلی ساکاریدها، به عنوان جاذب های موثر و همچنین مناسب از لحاظ اقتصادی، منجر به توسعه به کارگیری جاذب‌ها در تصفیه فاضلاب‌های صنایع گوناگون، مخصوصاً صنایعی که فاضلاب‌های آنها حاوی مقادیر قابل ملاحظه از مواد خطرناک می باشد، شده است. کاربرد اینگونه جاذب‌ها در حذف و کنترل مواد سرطان زا یا سمی، مانند کروم، جیوه، کادمیم، و فلزات سنگین، در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. افزودن اینگونه جاذب‌ها به سیستم‌های رایج تصفیه فاضلاب نیز موجب بهبود راندمان حذف آلاینده‌های مختلف در این سیستم ها‏ْ‏‏ می شود. در این تحقیق به معرفی و شناخت جاذب‌های پلی ساکاریدی مختلف، مانند کیتین و کیتوزان، و فواید و کاربرد آنها در حذف آلاینده‌های خطرناک محیط زیست پرداخته شده است. همچنین موارد عملی به کارگیری پلی ساکاریدهای رایج در سیستم های مختلف تصفیه، مورد ارزیابی و مطالعه قرار گرفته و تاثیر آنها بر راندمان حذف اینگونه سیستم‌ها بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

جذب ، جاذب‌های پلی ساکاریدی ، خطرات زیست محیطی ، تصفیه فاضلاب