بررسی تاثیر به‌کار گیری سیستم های فوتوولتائیک در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای (مطالعه موردی نیروگاه خورشیدی واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی)

امروزه با توجه به رویکرد جهانی به مسائل زیست محیطی و اهمیت موضوع گرمایش جهانی، سازوکارهای متعددی جهت کاهش گازهای گلخانه‌ای مطرح می شود. برای مقابله با این تهدید جهانی، اجرای راهکارهای بهینه سازی تولید، توزیع و مصرف انرژی ، اصلاح الگوی مصرف و به‌کارگیری انرژی‌های تجدید پذیر ضروری است. در این راستا دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان یکی از اولین پیشگامان به‌کارگیری انرژی‌های تجدید پذیر در واحدهای دانشگاهی، یک نیروگاه خورشیدی 12 کیلو واتی در واحد علوم و تحقیقات تهران احداث نموده است. این نیروگاه در موقعیت جغرافیایی 8/35 درجه شمالی و 3/51 درجه شرقی و در ارتفاع 1660 متری از سطح دریا قرار گرفته و از برق تولیدی برای تأمین برق سیستم‌های روشنایی محوطه استفاده می‌شود.در این تحقیق از نرم افزار RETScreen برای محاسبه میزان انرژی خورشیدی دریافتی و ضریب ظرفیت نیروگاه و برآورد میزان کاهش گازهای گلخانه ای و ارزیابی مالی استفاده شده است. لازم به ذکر است در محاسبات میزان تخصیص اعتباری معادل 30 دلار به ازای کاهش هر تن گاز گلخانه‌ای در نظر گرفته شد است. این اعتبار متغیر بوده و در برخی از کشورها در حدود 100 دلار است. بر اساس محاسبات انجام شده به‌وسیله نرم افزار RETScreen ، در هر سال فعالیت نیروگاه خورشیدی دانشگاه از انتشار 12 تن دی اکسید کربن به هوا جلوگیری شده و در طول 20 سال فعالیت نیروگاه، مقدار کاهش انتشار دی‌اکسید کربن برابر با 247 تن خواهد بود که در صورت تخصیص اعتبار یادشده، زمان بازگشت سرمایه نیز به‌طور موثری کاهش خواهد یافت

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، نیروگاه فوتوولتائیک ، گازهای گلخانه‌ای ، گرمایش جهانی