مقایسه فصلی استفاده ازدستگاه های تقطیر خورشیدی جهت تصفیه ی آب

دسترسی به آب شرب سالم در مناطق جنوبی کشور ایران، همواره به عنوان بحرانی چالش‎برانگیز مطرح بوده است. از طرفی اکثر این مناطق به سادگی به آب‎های شور و یا لب‎شور و همچنین تابش خورشیدی کافی دسترسی دارند. بنابراین شیرین‌سازی آب با استفاده از انرژی خورشیدی می تواند از جمله راه حل های پایدار و مناسب جهت حل این معضل به شمار رود. یکی از پرکابردترین آب شیرین کن های خورشیدی، نوع حوضچه ای آن ها می باشد که به همین دلیل در این پژوهش به مطالعه ی عملکرد این دستگاه ها پرداخته می شود. به این منظور دستگاه های مختلفی ساخته شدند و مورد آزمایش های 24 ساعته در فصول مختلف قرار گرفتند و بدین وسیله روند واقعی اثر تغییر مقدار آب خوراک اولیه در آن ها به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی این اثر، بر خلاف کارهای انجام شده ی گذشته دستگاه های متعددی با ظرفیت های متفاوت ساخته شد و به صورت همزمان مورد آزمایش قرار گرفت. بر اساس این آزمایش ها نیز مشخص شد که با افزایش میزان آب خوراک درون دستگاه‌ها میزان آب شیرین تولیدی در طی روز، شب و مجموع به ترتیب کاهش، افزایش و کاهش می‌یابد. همچنین مشاهده شد در طول شبانه روز اثر منفی افزایش عمق در زمستان از دو فصل دیگر بیشتر و در پاییز از همه کمتر می باشد. در نهایت با توجه به محدودیت های موجود، عمق 2سانتی متر به عنوان عمق مطلوب(بهینه) پیشنهاد گردید

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن خورشیدی ، انرژی خورشیدی ، پساب های نمکین ، شیرین سازی آب ، خوراک اولیه