پیش بینی میزان مصرف کمک منعقد کننده (پلی الکترولیت) در واحد مقسم فرآیند تصفیه آب با استفاده از شبکه عصبی

امروزه در فرایند تصفیه آب فیلتراسیونو کلرزنی اصلی ترین روشهای تصفیه شیمییایی آب به شمار می روند. همچنین به منظور تصفیه فیزیکی ازکمک منعقدکننده ها استفاده می شود. یکی از هزینه های مهم تصفیه خانه ها تامین هزینه مواد شیمیایی مورداستفاده در فرآیند انعقاد و لخته سازی می باشد. لذا بایدکمک منعقد کننده ای برای این فرآیند انتخاب کرد که دارای حداقل هزینه باشد و مصرف نامناسب آن باعث کاهش کیفیت آب مصرف شده می شود.مقدار این مواد به پارامترهایی مانند دما و pH و دبی آب خام و مقدار ذزات معلق در آب بستگی دارد.و توسط jar test مشخص می شوند اما این آزمایشات وقت گیر هستند ومقدار بهینه مواد را به دست نمی دهند .بنابر این می توان از نتایج داده های تجربی برای ارائه یک مدل جهت تعیین مقدار بهینه مواد منعقد کننده مصرفی در تصفیه آب استفاده کرد. در این مقاله یک مدل غیر خطی با بهره گیری از شبکه عصبی و روش SNEمبتنی بر داده های عددی جهت مدلسازی مقدارکمکد منعقد کننده مصرفی در تصفیه خانه بزرگ آب رشت ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

انعقاد و لخته سازی ، کمک منعقدکننده ، تصفیه آب ، شبکه های عصبی ، مدلسازی