بررسی راهکارهای دستیابی به معماری پایدار در موزه‌های معاصر ایران

امروزه همزمان با افزایش رشد جمعیت و گسترش شهرها نیاز به ساخت و سازهای شهری امری اجتناب‌ناپذیر است. در این میان هرچند توجه به کیفیت و تعدد ساختمانها جهت سرعت بخشیدن به بهره‌برداری از آنها لازم و ضروری است، توجه به توسعه پایدار، الگوهای پایداری در معماری، استفاده از انرژی‌های طبیعی، مصرف حداقل انرژی‌های فسیلی و هم‌زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی برای جلوگیری از آلودگی روزافزون محیط زیست نیز امری ضروری است. با توجه به اینکه معماری پایدار، معماری است که ضمن توجه به نیاز‌های تکنولوژیکی و زیبا‌شناختی با ظرفیتهای طبیعی و اکولوژیکی بستر خود نیز منطبق است. در این مقاله بر‌آنیم تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی راهکارهایی برای کاهش مصرف انرژی‌های فسیلی در فضاهای عمومی و بخصوص مراکز فرهنگی همچون موزه‌ها بپردازیم.ضرورت این پژوهش از جهت یافتن راهکارهایی برای استفاده بهینه از انرژی‌های پاک و در نظر گرفتن ملاحضات اقلیمی است، که در این راستا راهکارهایی ارائه شده‌اند که از آن جمله استفاده از نماهای شیشه ای هوشمند و کلکتور‌های خورشیدی برای استفاده بهینه از نور خورشید می‌باشد. نتیجه حاصل از این پژوهش اینکه ساختمان سازی به دلیل تأثیرات بسیار محیط ساخته شده بر کیفیت زندگی، آسایش، امنیت و سلامت جامعه انسانی نقش مهمی را در توسعه پایدار بازی می‌کند و معماری پایدار مهمترین مبحث مورد تجزیه و تحلیل در معماری است، زیرا یکی از اهداف معماری پایدار، استفاده بهینه از انرژی است و امروزه انرژی یکی از بحث‌های مهم جهانی به شمار می‌رود و تمام فعالیتهای بشری وابسته به مصرف انرژی هستند. که در این میان موزه‌ها سهم عظیمی در مصرف انرژی دارند. لذا با در نظرگرفتن تمهیداتی همچون نماهای شیشه‌ای هوشمند و استفاده از کلکتورهای خورشیدی در این فضاها می‌توانیم در نزدیک کردن معماری این فضاها به اهداف معماری پایدار سهیم باشیم.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژی‌های پاک ، موزه‌ها ، نما‌های شیشه‌ای هوشمند