مطالعه و بررسی آزمایشگاهی ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن در سازندهای زمین شناسی

جمع آوری و تزریق گازهای گلخانه ای در سازندهای زمین شناسی اعماق زمین به عنوان یک گزینه محتمل برای کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از انتشار این گازها، در سطح دنیا مطرح است. کنترل و نگهداشتن گازهای گلخانه ای من جمله دی اکسید کربن در مخازن از اهمیت خاصی برخوردار است. از جمله پارامتر های حاکم بر این امر، واکنش سطحی سیال - سیال و سیال - سنگ است. آگاهی از این پارامترها که در صدر آن می توان به خاصیت ترشوندگی اشاره نمود، شناخت این پارامتر در ذخیره سازی، کنترل و نگهداری هر چه بهتر گاز های اسیدی در ساختارهای زمین شناسی کمک شایانی می کند. در این مقاله به بررسی و مطالعه آزمایشگاهی پارامترهای تاثیر گذار بر میزان توزیع و رفتار سیال ، همچون ترشوندگی بر روی نمونه مغزه کربناته گرفته شده از مخزن کاندیدا جهت تزریق در منطقه عسلویه می پردازیم، که به درک دقیق و صحیح از فرآیند ذخیره سازی کمک شایانی خواهد نمود. در این راستا به کمک روش قطره چسبیده به اندازگیری زاویه تماس بین دی اکسید کربن – آب سازند و سنگ مخزن در فشار Psia 3200 – 52 و در دو دمای 25 و 60 درجه سانتی گراد پرداختیم .در ادامه مشاهده گردید که با افزایش فشار زاویه تماس افزایش می یابد، این در حالی است که با کاهش دما، زاویه تماس افزایش می یابد . این افزایش زاویه تماس منجر به تغییر ترشوندگی سنگ از حالت آب دوست به حالت میانه می گردد که این تغییر ترشوندگی تاثیر قابل ملاحظه ای بر میزان ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن می گذارد . داده های زاویه تماس اندازگیری شده تحت شرایط مخزن طراحی فرایند ازدیاد برداشت و ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن را تسهیل می کنند.