امکان سنجی بازیافت انرژی در سامانه های آب شیرین کن با استفاده از الکترودیالیز معکوس(RED)

نیاز روز افزون به آب شیرین باعث گسترش استفاده از سیستم های آب شیرین کن در سطح جهان شده است. از چالش های پیش رو در استفاده از این سیستم ها دفع پساب بسیار شور می باشد، راهکار های گوناگونی برای بازیافت انرژی در سامانه های آب شیرین کن ارائه شده است، استفاده از اختلاف غلظت بین پساب بسیار شور تولیدی توسط این سامانه ها و آب دریا جهت بازیافت انرژی یکی از فرصتها های موجود در بهینه سازی در این سامانه ها است. از سال 1954 بعد معرفی انرژی موجود در اختلاف غلظت توسط پتل راه های گوناگونی ازجمله اسمز مستقیم و الکترودیالیز معکوس برای استفاده از این منبع انرژی ارائه شده است. در این مقاله ایده ی استفاده از پساب سامانه های نمک زدائی به عنوان یک منبع انرژی جدید ارائه و مورد بررسی قرار گرفت، همچنین ضمن برّرسی عملکردی و معرفی پارامتر های طراحی سامانه های الکترودیالیز معکوس، میزان انرژی قابل بازیافت از یک سامانه نمک زدائی متعارف از به روش الکترودیالیز معکوس محاسبه گردید که این مقدار برابر 3/4 % از میزان انرژی صرف شده برای نمک زدائی یک متر مکعب آب شور است. با گسترش فناوری های مرتبط با سامانه معرفی شده این مقدار بازیافت انرژی به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

نمک زدائی ، آب شیرین کن ، تصفیه پساب ، بازیافت انرژی ، تولید انرژی ، الکترودیالیز معکوس