مطالعه میزان تغییرات گازهای دی اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن در سال 1389 در شهر تهران

هدف و بیان مسأله: آلودگی هوا از مهمترین مشکلات زیست محیطی در قرن اخیر است که سلامت انسانها را تهدید می نماید . از مهمترین منابع ایجاد آلودگی هوای شهری می توان به تردد وسائط نقلیه، فعالیت صنایع، افزایش مصرف سوختهای فسیلی در مولدهای حرارتی اشاره نمود. یکی از بحران هایی که در حال حاضر شهرهای بزرگ کشور به ویژه تهران و سایر شهرها را در برگرفته است، بحران آلودگی هواست. امروزه برنامه های مدیریتی برای کنترل و کاهش آلودگی هوا از مهمترین راهکارها محسوب می شوند و این جز از طریق در دست داشتن یک منبع اطلاعاتی صحیح و دقیق از وضعیت هوای محیط امکانپذیر نخواهد بود. ایستگاه های سنجش آلودگی هوا مهمترین منبع برای تأمین این اطلاعات به شمار می روند.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلاینده های دی اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن در شهر تهران انجام گردید. به همین منظور داده های مربوط به میانگین غلظت فصلی دی اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن در سال 1389 در سه ایستگاه سنجش آلودگی، ایستگاه 1 : ایستگاه دروس ، ایستگاه 2 ، ایستگاه پونک، ایستگاه 3: ایستگاه مسعودیه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: آنالیز داده ها نشان داد همبستگی معنی داری به لحاظ آماری بین این دو آلاینده وجود ندارد. بیشترین میانگین غلطت اکسید نیتروژن در ایستگاه دروس و در فصل پاییز برابر با ppb 158.91 می باشد و بیشترین میانگین غلطت دی اکسید گوگرد در ایستگاه مسعودیه و در فصل بهار برابر با ppb 49.30 می باشد. نتیجه گیری: نتایج این آزمون در مورد گازهای دی اکسید گوگرد و اکسید نیتروژن گویای این مطلب بود که اثر ایستگاه و اثر فصل بر روی این دو آلاینده به لحاظ آماری معنی دار شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، اکسید نیتروژن ، دی اکسید گوگرد ، تهران ، سوخت فسیلی