حذف بوی بد حاصل از سولفید هیدروژن در تصفیه خانه فاضلاب

بو که یکی از شاخص های آلودگی هوا می باشد ممکن است از منابع مختلفی از جمله فاضلاب های شهری و صنعتی و زباله ها به وجود آید. گرچه برای جلوگیری از ناراحتی همسایگان مجاور تصفیه خانه های فاضلاب می توان این تاسیسات را حتی المقدور دور از مناطق مسکونی احداث کرد، ولی باید در نظر داشت که با دور شدن تصفیه خانه طول خط انتقال بیشتر و مساله عفونی شدن فاضلاب و مشکلات ناشی از آن تشدید می گردد. بنابراین طراحی، اجرا و راهبری تاسیسات فاضلاب شهری در صورتی که به دلیل محدودیتهای فنی و یا رعایت مسائل اقتصادی عفونی شدن فاضلاب و تولید بو اجتناب ناپذیر باشد باید برای تخلیه و کنترل بو چاره اندیشید. در این مقاله سیزده روش مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی حذف بو از جمله ازن زنی، بیوفیلتر و بیواسکرابر آورده شده و همچنین مقایسه ای میان این روش ها صورت گرفته که با توجه به شرایط می توان بهترین را به کار برد. منابع اصلی تولید بو در تصفیه خانه های فاضلاب شامل فاضلاب عفونی حاوی سولفید هیدروژن و ترکیبات بدبوی دیگر، فاضلاب صنعتی تخلیه شده در سیستم جمع آوری، آشغال ها و دانه های نشسته، تاسیسات دفع لجن، کفاب تولید شده در سطح مخزن ته نشینی اولیه، فرایندهای تصفیه زیست شناختی حاوی بار آلی بیش از حد، مخزن های تغلیظ لجن، تاسیسات پردازش و آبگیری لجن، عملیات احتراق گازهای زاید ، زمانی که دمای احتراق مورد استفاده از دمای بهینه کمتر است، دستگاه های لجن سوز، لجن هضم شده موجود در بسترهای لجن خشک کن یا حوضچه های نگهداری لجن می باشند . مهم ترین بوی تولید شده در تصفیه خانه های فاضلاب گاز سولفید هیدروژن می باشد که بوی تخم مرغ گندیده از آن ساطع می شود. کنترل این گاز منجر به کنترل دیگر عوامل بوزا شده در نتیجه با حذف و یا کنترل آن می توان مشکلات بوی تولید شده در تصفیه خانه فاضلاب را برطرف نمود. هدف از این تحقیق جمع آوری روش های مختلف حذف بو می باشد که با در نظر گرفتن مزایا و معایب هر کدام از این آنها می توان در شرایط موجود بهترین روش را جهت حذف بو انتخاب نمود.

کلیدواژه ها:

بو ، فاضلاب