پهنه بندی آسیب پذیری زیست محیطی آب زیر زمینی با استفاده ازمدلSINTACSمطالعه موردی : دشت دزفول اندیمشک
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 694
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CEE07_005
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393
چکیده مقاله:
از آنجا که آب های زیرزمینی منابع مهم تامین کننده آب شیرین می باشند، آلودگی این منابع با ارزش همواره مسئله ساز بوده و شناسایی مکانی آلودگی در آن ها حائز اهمیت است. به دلیل توسعه جوامع شهری بدون توجه به مساله توسعه پایدار، منابع طبیعی با ارزش با خطرات جدی زیست محیطی مواجه شده اند. شناسایی و تهیه نقشه پهنه بندی مناطق آسیب پذیر آبخوان ها، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلاینده ها از سطح زمین به سیستم آب زیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی می باشد. روشهای مختلفیبرای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان وجود دارد که به طور کلی به سه گروه اصلییعنی روش های آماری، روش های ریاضی و روش های شاخص هم پوشانی تقسیم بندی می شوند. در این مقاله، جهت تهیه نقشه پهنه بندی پتانسیل آسیب پذیری آبخوان دشت دزفول اندیمشک، در استان خوزستان، روش SINTACS، یکی از روشهای همپوشانی، بکار گرفته شده است. نقشه پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان دشت دزفول اندیمشک، حاصل از تلفیق نقشه های رستری هفت گانه پارامترهای مدل سینتکس (عمق آب زیرزمینی، تغذیه، محیط آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، اثر منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی) در محیطGIS، نشان می دهد که اندیس شاخص سینتکس بین 62 تا 210 متغیر بوده و به ترتیب در محدود 73/5، 98/42 ، 19/40 ، 03/11 و052/0 درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری زیاد، متوسط تا زیاد ، متوسط، ضعیف و خیلی ضعیف می باشد. علاوه بر آن، صحت سنجی مدل با غلظت نیترات، نشان می دهد که همبستگی خوبی بین مناطق آسیب پذیر دشت با مناطق با غلظت بالای نیترات در دشت وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمحمدامین ابراهیم زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست،گروه مدیریت محیط زیست،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان،اهواز،ایران
جعفر مرشدی
استادیار گروهجغرافیا،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز،اهواز،ایران
فروزان فرخیان
استادیارگروهمدیریت محیط زیست،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان،اهواز،ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :