اثرات محیط زیستی عملیات چوبکشی بر بهم خوردگی و نفوذپذیری خاک در جنگلهای شمال ایران

ورود ماشین آلات مکانیزه بهره برداری به توده های جنگلی، سبب کوبیده شدن خاکها به سطحی می شود که ممکن است مانع از رویش درختان شود. این مطالعه به منظور ارزیابی سیستم تلفیقی چوبکشی با اسکیدرهای چرخ لاستیکی و سیستم سنتی حمل در بخش نمخانه جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود انجام شد. اهداف این تحقیق عبارتند از اندازه گیری بهم خوردگی، بررسی معنی داری اثر سیستم تلفیقی بهره برداری بر مقاومت به نفوذ در عمق های مختلف خاک و ارتباط بین بهم خوردگی بهم خوردگی ظاهری خاک و مقاومت به نفوذ. مقدار مقاومت به نفوذ در پنج سطح بهم خوردگی ظاهری خاک و چهار عمق خاک اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که نوع بهم خوردگی و عمق خاک و اثر متقابل آنها به لحاظ آماری دارای اثر معنی داری بر مقدار مقاومت به نفوذ خاک هستند. این نتیجه دلالت دارد که تفاوت ها در مقادیر مقاومت به نفوذ در بین کلاسه های بهم خوردگی به عمق خاک از سطح زمین بستگی دارد. همان طور که انتظار می رفت، اثر مستقل کلاسه عمق از نظر آماری معنی داری است و می-توان از آن نتیجه گرفت که مقاومت به نفوذ با افزایش عمق خاک تغییر می یابد. همچنین با افزایش عمق در هر پنج کلاسه بهم خوردگی خاک، مقاومت به نفوذ افزایش می یابد. بر اساس نتایج بدست آمده، می توان نتیجه گرفت که کلاسه بندی بهم خوردگی ظاهری خاک از نظر آماری برای پیش بینی مقاومت به نفوذ معنی دار بوده و کاربرد دارد

کلیدواژه ها:

اثرات محیط زیستی ، خروج چوب ، بهم خوردگی خاک ، استحکام خاک ، مقاومت به نفوذ