مروری بر کارایی فرایندهای نانوفتوکاتالیستی در تجزیه آلاینده های آلی از محیط های آبی

کیفیت آب های سطحی و زیرزمینی به دلایل مختلفی همچون افزایش آلودگی محیط زیست و وارد شدن فاضلاب های شهری و صنعتی به آن، نشت شیرابه های ناشی از دفن غیر اصولی زباله ، و وارد شدن رواناب ها و زه آب های کشاورزی به منابع آب رو به کاهش است. آب های آلوده سطحی و زیرزمینی به طرق مختلف سلامتی انسان و جامعه را به خطر می اندازد که از جمله آن می توان به ورود مواد آلی مصنوعی تولید شده که به نحو نگران کننده ای در حال افزایش می باشد اشاره کرد. پیشرفت های اخیر در ساخت و تعیین ویژگی های مواد در مقیاس نانو به طور گسترده تحقیقات برای روش های تهیه کاتالیست های با اندازه نانو بسیار کارآمد را به منظور حذف آلاینده های شیمیایی توسعه داده اند. این در حالی است که روش های سنتی علاوه بر بازدهی کم، هزینه های اقتصادی بالایی را جهت سرمایه گذاری می طلبند. یکی از فرایند های اکسیداسیون پیشرفته، استفاده از کاتالیست با نور UV می باشد. دلایل ذکر شده نشان از نیاز به توسعه جدید، سازگار و قابل قبول و پایدار محیط زیست، انرژی کارامد و فن آوری مقرون به صرفه برای سم زدایی مواد آلی دیرتجزیه پذیر و مواد آلی سمی موجود درمحیط های آبی می باشد. روش های مبتنی بر فتولیز و تصفیه کاتالیکی شیمیایی شامل گروهی جدید از تکنولوژی ها می شوند که تحت عنوان فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) هستند. این روش ها مفید و جذاب برای سم زدایی آلودگی فاضلاب و آب های زیرزمینی ، هم چنین برای تصفیه و گندزدایی آب های آشامیدنی و مواد آلی سمی دیر تجزیه پذیر می باشند، که نیاز به ورود سرمایه گذاران جهت صنعتی کردن این فرایند را می طلبد. هدف از انجام این مطالعه بررسی کارایی فرایند های نانوفتوکاتالیستی در تجزیه مواد آلی از محیط های آبی می باشد.

کلیدواژه ها:

نانوفتوکاتالیست ، AOPs ، آلاینده های آلی ، محیط های آبی