بررسی میزان عناصر سنگین وآلودگی آب درمحدوده معدن آهن دردوی سنگان

آلودگی آب و تجمع فلزات سنگین در مناطق صنعتی و معدنی یکی از مهم ترین مسایل محیط زیستی است که زندگی گیاهان ،حیوانات و انسان ها را تهدید میکند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات زیست محیطی معدن دردوی سنگان بر آب های منطقه می باشد. در تحقیق حاضر میزان برخی عناصر به روش ICP در چندین نمونه آب مشخص شده و با استانداردها وحد مجاز این عناصر مقایسه گردید. به منظور بدست آمدن نتایج بهتر، نمونه برداری در دو فصل ترسالی و خشکسالی انجام شد. سه سایت اصلی به عنوان مناطق مورد نمونه برداری انتخاب شد، دریاچه موجود در معدن دردوی که کاملا در تماس با توده معدنی قرار دارد وحاصل تجمع آب باران و برف و همچنین آب خارج شده از چشمه های فصلی محدوده می باشد.این آب بیشتر مورد استفاده ی دام های منطقه قرار می گیرد و در فصولی که سطح آب بالا است به بند خاکی روستا پمپاژمی شود. منطقه بعدی بند خاکی است که توسط روستاییان برای جمع آوری آب با فاصله 5 کیلومتری معدن دردوی ساخته شده و آب انباشه شده در آن صرف آبیاری مزارع میشود. آب جمع شده در آن بیشتر همان آب پمپ شده از دریاچه معدن است و همچنین آب چشمه دائمی است که بالادست این بند قرار گرفته و منبع اصلی آب شرب روستای دردوی می باشد. منطقه سوم چشمه روستای دردوی است که آب آن توسط روستاییان از محل خروجی چشمه به طور مستقیم به روستا لوله کشی شده است. نتایج آنالیزها در مناطق مذکور نشان میدهد که میزانEC( هدایت الکتریکی) و TDS( کل مواد جامد محلول در آب) در اردیبهشت ماه کمتر از شهریور بوده است همچنین این پارامترها تنها در نمونه های برداشت شده از معدن دردوی مقدار بالاتر از حد مجاز را نشان میدهد. آنالیز ICP نمونه های آب که در هر دوره بین 25 تا 30 عنصر را اندازه گیری نموده است نشان دهنده پایین بودن غلظت بیشتر عناصر به خصوص فلزات سنگین می باشد. در این آنالیز نیز تنها برای سه عنصر منیزیم، پتاسیم و استرانسیوم غلظت بالاتر از حد مجاز گزارش شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی آب ، فلزات سنگین ، معدن آهن سنگان ، دردودی