بهبود مسئله ی پوشش در شبکه های حسگر بی سیم با بکارگیری الگوریتم ژنتیک در افراز حسگرها

شبکه های حسگر بی سیم پتانسیل قابل توجهی در افزایش توانایی ما جهت مشاهده و ارتباط محیط فیزیکی دور از دسترس دارند و شامل حسگرهای ریز با انرژی و قابلیت ذخیره سازی محدود می باشند که در یک محیط برای نظارت و پیگیری هدف خاصی بکار گرفته شده اند از مسائل مهم دراین شبکه ها پوشش همه ی مناطق جغرافیایی توسط حسگرهای پخش شده می باشد بطوریکه اگر منطقه ی خاصی تحت پوشش هیچ حسگری نباشد تحتعنوان حفره ی پوششی شناخته شده و رخدادهای واقع در نقاط پوششی قابل شناسایی و ردیابی نخواهد بود به این منظور ما دراین مقاله سعی م یکنیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک این افراز را انجام دهیم و در نتیجه بدلیل این که از حداقل تعداد گره ها در هر زیرمجموعه استفاده شود پس تعداد زیرمجموعه ها نیز افزایش یافته و این باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه می شود.

کلیدواژه ها:

مجموعه های پوششی مجزا ، الگوریتم ژنتیک ، شبکه های حسگر بی سیم ، افراز مجموعه ها ، کروموزوم ، چرخ رولت