جلوه های علم معانی در شاهنامه فردوسی (بررسی جمله های امر و نهی و ندایی)

دراین مقاله ابتدا مقدمه ای کوتاه در خصوص ضرورت نقد و بررسی بلاغت سنتی ارایه شده است. سپس به بررسی جمله های امرونهی و ندایی در علم معانی و الگوهایی از ساختار زبان فارسی در شاهنامه فردوسی اشاره می کنیم: تحقیق حاضر با هدف دست یابی به معیارها و موازینی برای تحلیل متون ادب فارسی از طریق تجزیه و تحلیل داده ها، و همچنین الگویی نیز برای سنجش کلام هنری ازاین دیدگاه ارایه شده است.در نتایج سعی شده ضمن بررسی چگونگی مطالب ارایه شده دراین علم با ساختار زبان فارسی از طریق تجزیه و تحلیل داده ها در جمله های امر و نهی و ندایی در شاهنامه فردوسی، الگویی نیز برای سنجش کلام هنری در علم معانی از این دیدگاه ارایه شود.

کلیدواژه ها:

علم معانی ، جمله های امر ، نهی و ندایی ، بلاغت فارسی