بررسی قابلیت بازگردانندگی واحدهای جداگر لغزشی فوق ارتجاعی مجهز به آلیاژهای حافظه ی شکل به کمک روابط انرژی و مطالعات پارامتریک

قابلیت بازگردانندگی یکی از مهمترین مسائل مورد توجه آئین نامه ها در زمینه ی جداسازی لرزه ای است. در این مقاله، قابلیت بازگردانندگی جداگرهای لغزشی فوق ارتجاعی مجهز به آلیاژهای حافظه ی شکل مطالعه می گردد. بدین منظور، ابتدا ملاحظات تئوریک رفتار سیستم با استفاده از روابط انرژی بررسی و ضمن ایجا درک کلی از مسئله پارامترهای مؤثر مشخص می شوند. سپس قابلیت بازگردانندگی بر اساس مطالعات پارامتریک گسترده برای تعداد زیادی از انواع تحریکات لرزه ای ارزیابی می-گردد. پردازش آماری نتایج تحلیل ها نشان می دهد مقدار جابجایی ماندگار پس از تأثیر زمین لرزه به هر دوی پارامترهای سازه و زلزله وابسته بوده و خصوصیات متضمن کفایت بازگردانندگی قابل تعیین می باشند.

کلیدواژه ها:

جداگرهای لرزه ای ، سیستم های لغزشی ، آلیاژهای حافظه ی شکل ، خاصیت فوق ارتجاعی ، قابلیت بازگردانندگی ، جابجایی ماندگار