ارزیابی احتمالاتی آسیب پذیری لرزه ای ساختمان های بتن آرمه دارای ضعف سازه ای تقویت شده با مهاربندکمانش ناپذیر

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 437

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CESCM07_007

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397

چکیده مقاله:

سیستم سازه ای قاب خمشی بتن آرمه متوسط یکی از معمول ترین سیستم های سازه ای ساختمان های کوتاه و متوسط درایران می باشد. ضعف اجرایی و متعاقبا مقاومت پایین بتن ستون های این سازه ها بسیار متداول می باشد. از طرفی ایران یکی ازلرزه خیز ترین کشورهای دنیا بوده و باید با استفاده از روش های مقاوم سازی مناسب احتمال آسیب این نوع سازه های دارایضعف سازه ای را کاهش داد. در این مقاله با توسعه منحنی های شکنندگی لرزه ای به روش احتمالاتی میزان آسیب پذیریلرزه ای ساختمانهای کوتاه و متوسط معمول در ایران دارای سیستم سازه ای قاب خمشی بتن آرمه متوسط که با مهاربندکمانشناپذیر تقویت شده اند بررسی شده است. با مطالعه میدانی و انجام آزمایشهای مخرب و غیر مخرب در 800 ساختمان مختلفواقع در شهرهای شمالی کشورتوزیع احتمالاتی مقاومت بتن ستونها بدست آمده سپس سه نمونه وضع موجود همچنینوضعیت مقاوم سازی شده ازاین ساختمانها با ارتفاع های 3 و 5 و 8 طبقه به صورت سه بعدی در نرم افزار OPENSEESمدلسازی شده و تحت 20 رکورد زلزله مختلف که هر کدام از 0.1g تا 1.5g مقیاس شده اند، آنالیز دینامیکی فزاینده IDAانجام شده و منحنی های IDA آنها رسم شده است. سپس به کمک نرم افزار MATLAB و با مقایسه مقادیر دریفت نیازو ظرفیت سازه ها مطابق آیین نامه HAZUS احتمال شکست این سازه ها در سطوح آسیب مختلف در قالب منحنی هایشکنندگی لرزه ای بدست آمده است.نتایج این ارزیابی احتمالاتی آسیب پذیری لرزه ای نشان می دهند که احتمال رخداد خسارت در اینگونه از ساختمان ها بعداز بهسازی با مهاربندکمانش ناپذیر بطور چشمگیری کاهش یافته است. در نهایت ضرایبی برای اصلاح مقادیر میانه شکنندگیلرزه ای آنها به جهت اعمال اثر این روش مقام سازی پیشنهاد شده است.

نویسندگان

حسن پهلوان

استادیار گروه سازه و زلزله دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

علی ناصری

دانشجوی دکتری سازه دانشگاه صنعتی بابل، مازندران، ایران

امیرحسین خبازی

دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، موسسه آموزش عالی پردیسان، مازندران،ایران