مقایسه نتایج تجربی و عددی جاذب انرژی به دست آمده در سازه های جدار نازک کامپوزیتی مقطع مربعی بارگذاری محوری استاتیکی

جاذب های انرژی به منظور مستهلک کردن انرژی حاصل از برخوردها مورد استفاده قرار می گیرند تا از انتقال آسیب به سازه و یا سرنشینان خودرها جلوگیری نمایند. میزان جذب انرژی، نیروی متوسط و نیروی بیشینهی اولیه از پارامترهای اصلی در طراحی و نصب جاذب های انرژی هستند. هدف از این تحقیق، بررسی تجربی و عددی و مقایسه نتایج در حالت استاتیکی با دستگاه اینسترون، اثر الیاف کربن در لایه میانی سازه های جدار نازک ورق فلزی الیافی(FML) که از سه لایه ی و با هندسه مقطع مربع به ضلع 50 میلی متر و ارتفاع 100 میلی متر با سه لایه آلومینیوم 2024 مقطع مربعی با ابعاد 50*50*100میلیمتر ساخته شده پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان داد که در حالت شبه استاتیکی میزان جذب انرژی، نیروی متوسط له شدگی و نسبت جذب انرژی به وزن در حالت الیاف کربن و تقریبا 70 درصد بیشتر در حالتی که سه لایه آلومینیوم استفاده شده است در ضمن، نتایج حاصل از شبیه سازی عددی و داده های تجربی با هم مقایسه که تطابق خوبی باهم دارا بودند.

کلیدواژه ها:

جاذب انرژی سازه جدار نازک کامپوزیتی(FML) ، اجزا محدود ، تست تجربی