بحران آب در خاورمیانه وایران

درسراسرتاریخ بشردسترسی مطمئن به آب ، یک شرط اولیه واساسی برای توسعه اجتماعی، اقتصادی وپایداری فرهنگ وتمدن بوده است. عواملی همچون افزایش چشمگیر جمعی کره زمین وبهره برداری بی رویه ازمنابع محیط زیست برای تامین نیازهای اقتصادی تاثیرخود رابرمحیط زیست وازجمله آب به عنوان یک موضوع بااهمیت درصحنه سیاسی داخلی کشورها بویژه درمناطق خشک وکم آب جهان نظیر خاورمیانه از دیرباز مطرح نموده و همچنان اهمیت خود را حفظ کرده است آنچه مشکل کم آبی را درمنطقه خاورمیانه حادترمی کند، تلاش کشورهای منطقه برای صنعتی شدن است .به طورکلی باید گفت بحران آب درخاورمیانه رامی توان به سه دسته عوامل محیطی، اقتصادی وسیاسی نسبت داد. یکی ازکارآمدترین راهبردهای دراز مدت برای حل مشکل کمبود آب منطقه ، راهبردهایی است که ازیک سو، ناظر به نگهداشت منابع آب و بهره برداری کارآمدتر ازآن منابع و ازسوی دگیر درپی مهارکردن افزایش افسارگسیخته جمعیت باشد. به دلیل اهمیت استراتژیک کشورایران درخاورمیانه ونیز ثبات وامنیت نسبی کشوردرمقایسه بابسیاری کشورهای این منطقه ، ایران می تواند نقش مهمی درمدیریت بحران آب درخاور میانه برعهده بگیرد. اما نقش ایران دراین بین محقق نخواهد شد مگرآنکه درابتدا برنامه محوری وزمان بندی شده برای مدیریت منابع آبی ومصرف درداخل کشور تدوین نموده ودرادامه تلاشهای خودبرای حل این بحران رادرسطح بین المللی باتاکید بر منطقه خاورمیانه بسط دهد. این مقاله بااستفاده از مطالعات کتابخانه ای واسنادی به مطالعه وضعیت وابعاد بحران آب درخاورمیانه پرداخته ونتایج نشان می دهد که درمنطقه خاورمیانه منابع آب شیرین وقابل استفاده برای جمعیت این کشورها وضعیت مناسبی را نداردو درپایان به ارائه راهکارهایی درارتباط با موضوع موردمطالعه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

بحران آب ، منابع آب ، خاورمیانه ، ایران