مقایسه الگوی موجودشهرومقایسه آن باالگوی اسلامی - ایرانی باتاکید براصل توحید

هدف اصلی در تمام ادیان الهی دور ی ازشرک و دعوت به توحید می باشد که نمود آن را میتوان درشهرسازی ومعماری سنتی و دینی مشاهده نمود از طرف دیگر ، مهمترین ویژگی معماری وشهرسازی اسلامی ایجادفضایی است که بستر لازم را از کثرت به وحدت ایجاد نماید، نمود آن در معماری اسلامی معماری گنبد و به خصوص گنبدهای مساجد و ایوان ها می باشد که وحدانیت را تذکر می دهد و در مقیاس شهری و شهرسازی مسجد به عنوان مرکز شهر می باشد که مرکزی ترین و مهمترین عنصرفضایی شهر را تشکیل میدهد و سایر عناصرشهری درشهر ایرانی - اسلامی مثل بازار و مدرسه حول این مسجد شکل می گیرند، همچنین بزرگترین و مرتفع ترین ساختمان مسجد بود زیرا خدا در تفکر انسان سنتی بزرگتر از همه چیز حتی از مسایل اقتصادی (بر خلاف شهر مدرن بزرگترین ساختمان و معماری به مسائل اقتصادی مربوط می شود بود .از طرف دیگرتوحید در تفکر انسان و معمار شهر ایرانی - اسلامی وحدتی در شهرسازی ایجادنمود که منجر به ادراک زیبای از این شهر شد، در واقع ظهور وحدت در یک پدیده (اعم از وحدت بین اجزاء آن و وحدت بین آن پدیده یا سایرپدیده ها و با کل هستی) از مهمترین عواملی است که ظهور آن می تواند پدیده را به صفت زیبایی متصف گرداند، اجزائی که به خوبی در کنار یکدیگر قرار می گیرند وحدت را به وجود می آورند بسیاری ازویژگیها به نحوی با صفت وحدت اند و یا اینکه تفسیری ازوحدت هستند درواقع شهرسازی اسلامی ازفنون مختلف سرچشمه میگیرد که یکی ازفنون هنر می باشد

کلیدواژه ها:

الگوی اسلامی - ایرانی ، ادیان الهی ، توحید ، شهرسازی ، معنویت