جلوه های پیوند فرش و معماری ایرانی

در فرهنگ و تمدن ایران زمین،فرش آئینه تمام نمای هویت تاریخی و فرهنگی ایرانیان به شمار میرود .گستره حرکت انسان در فرهنگ اسلامی از فرش تا عرش است. در طراحی فرش ایرانی ،گونه ای از نماد گرایی اسلامی با ریشه های عرفانی حضور دارد و ارزش های زیبا شناختی در قالب طرح و نگاره ها با ویژگی های هنر تزئینی ناب مشاهده می گردد. در این میان سخن از معماری ایرانی به میان می آید که خود از پیوند میان تمدن و هنر بوجود آمده و شاهکارهایی از هندسه و فرم برای این سرزمین به ارمغان آورده است.این پژوهش با تلفیق هنر فرش بافی و معماری که هر دو هنر هایی اصیل و مردمی در ایران است می تواند دریچه ای برای بیان معانی تازه ای از فرم و نقش ورنگ به سوی معمار ایرانی بگشاید.بیرون آوردن شمسه و اسلیمی و هندسه نقوش از تار و پود فرش و تبدیل آن به کالبد یک بنای معماری با حفظ اصالت آن می تواند پدیده ای بی نظیر به دست دهد. همچنین شکافتن بارز ترین ویژگی بین این دو هنر که وحدت در کثرت وبررسی انعکاس آن در فرش و معماری ایرانی است، گام نهادن به عرصه ای بی بدیل در دنیای مدرن می باشد

کلیدواژه ها:

نقوش فرش ، معماری ایرانی ، فرش و معماری ، وحدت در کثرت